نکته 1 : هر جمله از کلمه یا مجموعه ای از کلمات تشکیل می شود.
هرکه آمد عمارتی نو ساخت / رفت و منزل به دیگری پرداخت ( 4 جمله )
نکته 2 : اساس و پایه ی هر جمله فعل است، امّا امکان دارد فعل از جمله حذف شود.
از مکا فات عمل غافل مشو / گندم از گندم بروید جو زجو ( بروید )
نکته 3 : گاهی حذف فعل در جمله به خاطرِ جلو گیری از تکرار فعل است به این نوع از حذف فعل ، حذف به صورت لفظی گویند.
عمر برفست و آفتاب تموز. ( است ) ( آفتاب تموز : آفتاب تابستان )
نکته 4 : گاهی در ظاهرِ جمله هیچ فعلی دیده نمی شود امّا از راهِ معنا می توان به وجود فعل پی برد. به این نوع از حذفِ فعل ، حذف به صورت معنوی گویند.
مثال : هرکه بامش بیش ، برفش بیش تر ( 2 جمله ) فعل است حذف شده است.
مثال : هرچه ارزان تر ، بهتر ( 2 جمله ) فعل است حذف شده است.
نکته 5 : واژه هایی مانند : یواش ! آهسته ! آتش ! ساکت ! اگر با لحن ( آهنگ ) خاصّی بیان شود، جمله به حساب می آید. به این نوع جملات یک جزئی بی فعل گویند.
یواش ! این همه سرعت برای چه ؟ ( 2 جمله ) فعل است در جمله ی دوم حذف شده است.
نکته 6 : در شمارش جمله ها ، شبه جمله ها در نظر بگیریم.
نکته 7 : شبه جمله ها واژه ایی هستند که ظاهر جمله را ندارندولی معنا و گستردگی جمله را دارند. آه ! زندگی چه قدر سخت است ! ( آه : افسوس می خورم ) 2 جمله
نکته 8 : شبه جمله ها به دو دسته تقسیم می شوند.
الف – منادا ب – صوت
نکته 9 : هرگاه کسی یا چیزی را با آهنگی خاص مورد مخاطب قرار دهیم ، به آن منادا گویند. مثال : سعدیا، مرد نکو نام نمیرد هرگز / مرده آن است که نامش به نکویی نبرند. ( 4 جمله )
نکته 10: منادا معمولاً با حروف ندا همراه است. ( ای ، یا ، آی ، الف ) ای ایران ، دوستت دارم . خدایا، مرا در زندگی موفّق بگردان.
نکته 11 : گاهی منادا بدون حرف ندا می آید. نیما، غم دل گو که غریبانه بگرییم. ( 3 جمله )
نکته 12 : گاهی حرف ندا وجود دارد ولی منادا حذف شده است.
ای نام تو بهترین سرآغار. ( ای خدا ، نام تو بهترین سرآغاز است. ) 2 جمله
نکته 13 : منادا در شمارش جمله به حساب می آید.
نکته 14 : صوت ها، واژه هایی هستند ، که حالات درونی انسان را از نظر ، افسوس ، تعجّب
تحسین ، تنبیه و آگاهی و تنفّر و بیزاری را بیان می دارند. مانند :
مثال : * آهای ، هان ، اَلا ( در مفهوم آگاهی و تنبیه )
* عجب ، عجبا ، اُه ، وا ، اللّه اکبر! سبحان اللّه ( در مفهوم تعجّب و شگفتی )
* کاش ، ای کاش ، حیف ، دریغ ، دریغا ( در مفهوم افسوس و آرزو )
* آفرین ، مرحبا ، بارک اللّه ، احسنت ، خوشا ( در مفهوم تحسین )
* پیف ، اوف ، اَه ، اَخ ، ایش ( در مفهوم تنفّر و بیزاری )
نکته 15 : صوت ها در شمارش جمله به حساب می آیند.
نکته 16 : بعضی از صوت ها برای راندن و خواندن حیوانات استفاده می شود.
پیش پیش پیش بی بی بی پیشتَ پیشتَ چخ چخ
نکته 17 : در اطراف ما صدا هایی از موجودات زنده و غیر زنده شنیده می شود که به آن نام آوا گویند. میو میو ، واق واق ، خِش خِش ، شُر شُر ، تیک تاک
نکته 18 : مصدر ها جمله به حساب نمی آیند.
نکته 19 : جملاتی مانند : زیارت قبول ، عصر بخیر ، دست ها بالا ، وقت بخیر ، شب خوش و... نظایر این گونه جملات دو جزئی بی فعل هستند.
نکته 20 : هر جمله از دو قسمت تشکیل می شود.
1- نهاد ( صاحب خبر ) 2- گزاره ( خبر )د
چند نکته در باره ی حروف ربط
: مهم ترین حروف پیوند عبارتند از:
تا : درس بخوان تا موفّق شوی. .
و : به مدرسه رفتم و دوستانم را دیدم.
اگر : اگر هوا خوب باشد، به مسافرت خواهم رفت.
ولی : به پارک رفتم ولی دوستم را ندیدم.
امّا : به خانه رفتم امّا پدرم را ندیدم.
چون : چون تورا دیدم ، دلم آرام گرفت.
نکته : حرف پیوند ( اگر ) همیشه در آغاز جمله می آید.
اگر درس بخوانی ، مزد تلاشت را خواهی گرفت.
نکته : حرف پیوند ( چون ) هم در آغا جمله می تواند بیاید و هم در وسط جمله.
مثال : چون تو را نوح هست کشتیبان ، ز طوفان غم مخور.
مثال : به مهمانی خانوادگی نرفتم چون امتحان داشتم.
نکته : حرف ( تا ) همیشه حرف پیوند نیست.
حرف ( تا ) اگر فاصله ، انتها و مقصد را برساند، دیگر حرف پیوند نیست.
مثال : از رشت تا تهران با دوچرخه رفتم. از مدرسه تا خانه را با سرویس مدرسه آمدم.
نکته : حرف ( چون ) همیشه حرف پیوند نیست.
حرف ( چون ) اگر به معنی مثل و مانند باشد، دیگر حرف پیوند نیست.
مثال : پدرم چون کوه استوار است. ( مثل کوه ) او چون شیر می غرّد. ( مثل شیر )
نکته : اگر حرف ( و ) دو جمله را پیوند دهد، به آن حرف پیوند گویند ولی اگر دو یا چند واژه را به پیوند دهد، به آن حرف عطف گویند.
مثال : من سیب و انار و موز را دوست دارم. ( حرف عطف )
من دوستم را دیدم و به او سلام کردم. ( حرف پیوند )
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: آموزش ، ،
برچسبها:
.: Weblog Themes By Pichak :.